30 Μαρτίου 2015

Ότι ο Δ.Μπάτσης εκτελέστηκε πλάι στο Νίκο Μπελογιάννη δεν ήταν τυχαίο.


Ότι ο Δ.Μπάτσης εκτελέστηκε πλάι στο Νίκο Μπελογιάννη δεν ήταν τυχαίο. Ότι μια γενιά Ελλήνων αγνόησε την ύπαρξη του βιβλίου και του συγγραφέα του, κι αυτό δεν ήταν τυχαίο:

«Η εργασία μου αυτή γράφτηκε με την βέβαιη προοπτική, πως παρ' όλα τα εμπόδια και παρ' όλες τις πολύμορφες επεμβάσεις, ο Ελληνικός Λαός, που πάντα αγωνίζεται ηρωικά, θα ανοίξει και πάλι με τον αγώνα του διάπλατα τον δρόμο, για μια ελεύθερη δημοκρατική ανοδική πορεία, και θα αρχίσει, με τον ίδιο ενθουσιασμό, με την ίδια ορμή και αυτοθυσία, να χτίσει την ερειπωμένη από την ναζιστοφασιστικη κατοχή και τον οικτρό εμφύλιο, πατρίδα.


 "Στο έργο του κ. Μπάτση, με σαφήνεια και απλότητα που πραγματικά αιχμαλωτίζουν, αναπτύσσονται οι απόψεις των τεχνικών για τις δυνατότητες της βαρειάς μεταλλουργικής και χημικής βιομηχανίας. Δίνονται τα συμπεράσματα των τεχνικών μελετών, αναφορικά με την ύπαρξη των προϋποθέσεων, δηλαδή του ορυκτού και ενεργειακού πλούτου, διατυπώνονται κρίσεις για την αξία των αριθμών που χαρακτηρίζουν τον όγκο των αποθεμάτων και το ενεργειακό δυναμικό. [...] Κόστος, τιμή και κατανομή της ηλεκτρενέργειας γίνονται αντικείμενο λεπτολόγου διερεύνησης και το ενεργειακό βρίσκει τη λύση του στο πλαίσιο της λαϊκής ανοικοδόμησης.
[...] Η βαρειά βιομηχανία σαν βασικός συντελεστής στην εσωτερική συγκρότηση και οργανική ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας είναι η κύρια οικονομική θέση του έργου".

(Ν. Κιτσίκης, από τον πρόλογό του στην πρώτη έκδοση, Μάιος 1947)

Ο Δ.Μπάτσης γράφει στην εισαγωγή του βιβλίου :

Η Ελλάδα θα γίνει οικονομικά και εθνικά πραγματικά ελεύθερη μόνον τότε που η ανοικοδόμηση αυτή γίνει από το Λαό και για το Λαό.
Θα σπάσουν τα δεσμά και θα αλλάξει ριζικά η διάρθρωση της σημερινής οικονομίας μας, θα ανοίξει ο δρόμος για να λυτρωθούν οι παραγωγικές δυνάμεις της νεοελληνικής κοινωνίας.

Και ο δρόμος αυτός μας οδηγεί στην ορθολογιστική οργάνωση και στη σχεδιασμένη ανάπτυξη της εθνικής μας οικονομίας, στη δημιουργία ανώτερης τεχνικής βάσης, στη γοργή συσσώρευση των οικονομικών μέσων για ν' ανθήσει και σ' εμάς γερή, προοδεμένη κοινωνική ζωή. Μόνον τότε θα δημιουργηθούν και θα εξασφαλιστούν όλες οι προϋποθέσεις για μια ακόμα πιο ψηλή κοινωνική επιδίωξη: τη σοσιαλιστική κοινωνία.

Για το χτίσιμο αυτής της νέας Ελλάδας δουλεύουν σήμερα, μέσα σε τραγικές πραγματικά συνθήκες και αψηφώντας κάθε κίνδυνο, όλοι οι επιστήμονες που βλέπουν μπροστά, όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι των επιστημών, πλάι και μαζί με τον αδάμαστο Ελληνικό Λαό, προσφέροντας ακόμη και την ζωή τους, ότι πολυτιμότερο δηλαδή έχουν, προσπαθώντας έτσι να στεριώσουν, όσο το δυνατό περισσότερο, την νίκη του.

Σε όλους αυτούς τους πραγματικούς ηρωικούς αγωνιστές, προσφέρω και εγώ την μικρότατη αυτή συμβολή.
Δημήτρης Μπάτσης
Αθήνα, ΕΜΠ , Ιούνιος 1947»

Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα του Δημήτρη Μπάτση, στην έκδοση του 1977, μια μελέτη επίκαιρη το 2011. (απο  lefterianews)



 Η σύμβαση cooper

Παραθέτω εδώ τις συμβάσεις με την εταιρεία COOPER και τους αντιπροσώπους της στην Ελλάδα:
1. ΦΕΚ Α’ 65/17.2.1940, Αναγκαστικός νόμος 2220/1940, «Περί κυρώσεως συμβάσεως δια την παραχώρησιν υδραυλικής δυνάμεως Αχελώου ποταμού», download από LINK (αν δεν δουλεύει ο σύνδεσμος, βάλε στοιχεία ΦΕΚ στο Εθνικό Τυπογραφείο)

2. ΦΕΚ Α’ 481/30.10.1936, Βασιλ. Διάταγμα «Περί παροχής αδείας επί προθεσμία δια την εκπόνησιν μελέτης υδροηλεκτρικών εγκαταστάσεων δια την εκμετάλλευσιν των πτώσεων των ποταμών Αλιάκμονος και Αχελώου και των χειμάρρων Μόρνου και Φείδαρι», download από LINK

Παραθέτω επίσης περιληπτικά ιστορικά στοιχεία για τη λίμνη των Κρεμαστών του Αχελώου, όπως τα περιγράφει ο Ν. Τσαβαλιάς εδώ: LINK

Από τα επίσημα και δημοσιευμένα στοιχεία προκύπτει ότι πράγματι η σύμβαση με την COOPER αφορούσε στην εκμετάλλευση της υδροηλεκτρικής ενέργειας του Αχελώου. Από την παραπάνω σύντομη αφήγηση του Ν. Τσαβαλιά δεν προκύπτει ότι η εταιρεία Cooper είχε περαιτέρω ανάμιξη στο έργο. Την εκμετάλλευση της υδροηλεκτρικής ενέργειας του Αχελώου την έχει η ΔΕΗ.
Επιπλέον, όσον αφορά στον ορυκτό πλούτο στην Ελλάδα, από πουθενά δεν προκύπτει ότι υπάρχει εταιρεία Cooper που κάνει ή έκανε ποτέ εκμετάλλευση ορυκτών. Οι περισσότερες μεγάλες μεταλλευτικές εταιρείες ήταν Ελληνικότατες (με εξαίρεση την Πεσινέ – που και αυτή σήμερα είναι Ελληνικών συμφερόντων). Εκτός και αν πιστεύεις ότι πίσω από τη ΔΕΗ, τη ΛΑΡΚΟ του Μποδοσάκη, το Σκαλιστήρη, το Μπάρλο, τους Βωξίτες Παρνασσού κλπ. κλπ. ήταν η Cooper με «μυστική συμφωνία» (τόσο μυστική που ούτε οι ίδιοι δεν το ξέρουν).

Το αστείο είναι ότι η εταιρεία του Hugh Lincoln Cooper, που ήταν εξειδικευμένη στα υδροηλεκτρικά φράγματα, παρείχε τις υπηρεσίες της και για τον Στάλιν (αυτό βέβαια, διέφυγε προφανώς της προσοχής των «αρμοδίων»).
Οι σχετικές πηγές εδώ:
1. Hugh Lincoln Cooper, 1865 – 1937 ( http://www.asce.org/…x?id=2147487347 )
2. Time Magazine, 17.6.1929 ( http://www.time.com/…,723746,00.html )
προσοχή, ο σύνδεσμος αυτός δεν έχει εγγυημένη ασφάλεια

Η «σύμβαση cooper» είναι ο Α.Ν. 2220/1940 (ΦΕΚ 65/Β’/17.02.1940).

Για τις αμφισβητήσεις επί της σύμβασης COOPER θέλω να επισημάνω ότι δεν είναι τόσο αθώα όσο παρουσιάζεται. Μέσα στά άρθρα του αναγκαστικού νόμου 2220/1940 -κατά την άποψή μου- υπάρχει και μία δεύτερη σύμβαση η οποία αναφέρεται σαφώς στην εκμετάλλευση ορυκτού πλούτου και στην ίδρυση συναφών βιομηχανιών. Στα άρθρα που αναφέρονται στην σύμβαση που αφορά στην κατασκευή και εκμετάλλευση υδροηλεκτρικού έργου, υπάρχει σαφής αναφορά σε αυτό. Σε άλλα υπάρχει μία επιτηδευμένη γενικότητα, ενώ όπου εξυπηρετεί την ανάδοχο εταιρία υπάρχει σαφής αναφορά σε ορυκτό πλούτο και μεταλλεύματα.

Οι επίμαχες αναφορές είναι στα παρακάτω άρθρα και εδάφια της σχετικής σύμβασης -αναγκαστικού νόμου 2220/1940 του ΦΕΚ 65/Β/ 17-2-1940: Στο Α Μέρος της Σύμβασης, Κεφάλαιο Ι΄άρθρο 1 παράγραφος 1, εδάφιο (στ) σελ. , Στο Β΄Μέρος της σύμβασης, άρθρο 52 σελ. 421), άρθρο 56 παράγραφος 1 (σελίς 422) και άρθρο 56 παράγραφοι 4 & 5 (σελ. 422), πάλι στο Α΄Μέρος της Σύμβασης, άρθρο 30, παράγραφοι 1 και 5 (σελ. 412).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου